Na een lange drukke werkdag gingen we eten bij Casa Ana Maria. Dit is een tehuis waar jongens van 15 tot ongeveer 19 jaar worden opgevangen. Mits ze werk hebben, studeren en leren ze om een toekomst op te bouwen. We wisten niet wat we konden verwachten en daarom maakte dit veel dingen bij ons los. We werden hartelijk ontvangen en er stond al een tafel gedekt voor ons en we mochten meteen aanschuiven. Je zag af en toe een jongen nieuwsgierig om het hoekje kijken, maar dichtbij durfden ze niet te komen. Tijdens dat dit gebeurde, kregen wij het eten opgedekt. Nadat we uitgebreid hadden gegeten, kregen we een rondleiding. We mochten een kijkje nemen in de slaapkamers, de badkamers en de gezamenlijke eet- en studieruimte. Boven op de grootste slaapzaal (waar 17 jongens kunnen slapen) hadden we een gesprek en konden we onze vragen stellen. We hebben daar een goede indruk gekregen van hoe het daar verloopt. Dit heeft ons allemaal heel erg positief verrast. Op het einde van Casa Ana Maria zaten nog wat jongens op hun telefoon iets te doen. Ze vroegen aan ons wat we ervan vonden. We zeiden indrukwekkend, want zo’n kans als zij daar hebben krijgt niet iedereen. De jongens vonden het bijzonder dat wij dit zo zeiden.

Daarna gingen we door naar de nachtopvang waar mensen met een verslaving terecht kunnen. Al vrij snel toen we binnenkwamen, had het al meteen impact op ons. Dit kwam door hun uiterlijk en gedrag. Dat schrok ons best af. Hierdoor namen we redelijk veel afstand en waren we allemaal voorzichtig. Er was een jongen Ozman die zich al snel voorstelde aan iedereen. Dit deed hij door een hand te geven en zijn naam te zeggen. Dit was een heel lief gebaar. Nadat we binnen waren gekomen gingen ze al snel op een rijtje zitten en stelde ze zich een voor een voor. Wat opviel was dat ze heel vaak niet bij hun eigen naam genoemd wilden worden. Waarschijnlijk komt dit uit schaamte voor hun leven. Die schaamte uiten ze door middel van zichzelf te snijden. Ze lieten dit ook met trots zien. De begeleider uit de nachtopvang vroeg ook wie het grootste litteken had. Ze deden als snel hun T-shirt uit en lieten de littekens zien. Dit was een heftig moment, want dit zal je niet snel zien in Nederland. Ook zeiden ze hoelang ze al op straat leven. Ook zagen we schotwonden. Deze worden veroorzaakt door de politie. Hier in Bolivia is de politie nogal corrupt. Zo kan je het moeilijk voorkomen. We werden er allemaal heel stil van, waarbij de nodige emoties loskwamen.

Na het voorstellen kregen we een les te zien die ze vaak krijgen in de nachtopvang. Vanavond werd een les gegeven om HIV te voorkomen. We kregen te horen dat er 6 mensen uit de nachtopvang gestorven zijn aan HIV. Ze namen de les zeer serieus, wat bijzonder was. Wat opviel was dat de les geheel in afbeeldingen werd gegeven. Later hoorden we dat dit kwam doordat ze analfabeten zijn. Na de lessen kregen we een rondleiding door de nachtopvang. We begonnen boven bij de slaapzalen. Hier zagen we de nieuwe matrassen liggen die we vorig jaar hebben gedoneerd. Toen gingen we door naar de douches. Ook mochten we een kijkje nemen bij de plek waar ze hun kleren kunnen wassen. Hier hebben we even stil gestaan en mochten we een paar vragen stellen. Daarna gingen we terug naar binnen en mochten we aan de lijm ruiken. We mochten er niet al te lang aan ruiken, omdat er een sterke geur aan hangt. Nadat we hadden geroken aan de lijm, maakten we nog een groepsfoto met de mensen van de nachtopvang. Snel afscheid nemen en terug naar het appartement. Hier nog even nabespreken, want wat we hadden gezien maakte nogal indruk. Iedereen kreeg de ruimte om het voor zichzelf te verwerken.