Puinzooi

Vanochtend stonden we op en maakten ons klaar. We deden oude kleding aan, want we gingen in Creamos puin opruimen bij een nieuw weeshuis. We wisten toen nog niet dat we puin gingen ruimen, wij dachten dat we contact zouden hebben met de weeskinderen en dat we daarna een kolibrie op de buitenmuur zouden schilderen (waar je ook oude kleding voor nodig hebt). In Bolivia kunnen plannen snel veranderen, je moet flexibel zijn, dat hebben we afgelopen dagen al gemerkt.

Creamos is een tehuis voor weeskinderen. In het tehuis kunnen 30 kinderen tussen de 0 en 5 jaar verblijven. Op dit moment zijn ze aan het werken aan een nieuw tehuis voor ongeveer 50 kinderen. Zodra de kinderen 6 jaar zijn geworden gaan ze naar een andere opvang tot ze 18 jaar zijn.

We stapten in Anna’s nieuwe busje, lekker krap maar wel heel gezellig! Onderweg zongen we liedjes en genoten we van de omgeving.  Aangekomen bij Creamos kregen wij te horen dat we puin moesten ruimen bij het toekomstige tehuis. We reden nog zo’n 20 minuutjes richting het nieuwe tehuis.  Het gebouw was écht heel mooi en modern. We kregen een rondleiding door het huis. Aan de tuin moest nog veel gebeuren, overal groeiden struiken, er lagen stenen en afval in de tuin. Aan ons was de taak daar iets aan te doen. We kregen handschoenen en staken onze handen uit de mouwen.

Alle materialen moesten gescheiden worden op verschillende hopen. Zo hadden we een stapel met hout, een stapel met planten die we eerst uit de grond hadden gehaald en een stapel met bakstenen. Na anderhalf uur zwoegen was het resultaat daar, de tuin zag er mooi uit en al het afval was weg en gesorteerd.

We zijn tevreden over de inzet die wij geleverd hebben. Ook werkte het weer mee, want de temperatuur was goed en het was bewolkt. Een dag om van te genieten.

Leila en Celeste