Afgelopen nacht hebben wij een bezoek gebracht aan El Techo. Dit is een nachtopvang waar verslaafde straatjongeren ’s nachts kunnen verblijven. Dit is wel onder een aantal voorwaarden, ze moeten namelijk aanspreekbaar/ enigszins nuchter zijn. Ook moeten ze hun wapens en lijm inleveren. Toen we daar binnen kwamen, werden we hartelijk ontvangen door de jongeren en door de begeleiders. We kregen een rondleiding, hierbij werd veel informatie in gedeeld.

Zo hebben we het kantoor gezien, hier worden de persoonlijke dossiers van de straatjongeren opgeslagen. Aan de muur hingen foto’s van jongeren die afgelopen tijd zijn overleden door het straatleven, waar ze te maken hebben met zaken als drugs, alcohol en gevechten met onder andere de politie en andere groepen jongeren. We schrokken ervan wat de gevolgen van drugs en alcohol kunnen zijn. We hadden niet verwacht dat er daadwerkelijk zo veel mensen overlijden aan deze gevolgen. Je kon ook aan de jongeren die in El Techo verbleven zien dat ze er slecht aan toe waren. Ze hadden hangende gezichten, veel littekens, wonden en onverzorgde tanden. Het maakte indruk, omdat de jongeren dezelfde leeftijd hadden als ons en er zo veel slechter aan toe zijn. Het verschil is overduidelijk.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Na het kantoor bezochten we de woonkamer en vervolgens de slaapkamers. In de slaapkamers zagen we de matrassen die afgelopen jaren gedoneerd zijn, ze waren hier nog steeds erg dankbaar voor. Tijdens de rondleiding kwamen we ook bij een plek waar wonden werden verzorgd. Een aantal leden van de groep hebben geholpen met het verzorgen hiervan.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Na de rondleiding hebben Gitte en Sietske een presentatie over het belang van water gegeven. Dit was in het Spaans zodat de jongeren het konden volgen. Ze waren erg aandachtig aan het luisteren en stelden vervolgens ook vragen. Van te voren waren wij allemaal zenuwachtig, omdat we niet wisten wat ons te wachten stond. We waren bang voor wat we aan zouden treffen, omdat het leeftijdsgenoten zijn en ze het veel slechter hebben dan ons. Achteraf bleek het allemaal heel erg mee te vallen, omdat de jongeren grapjes maakten met elkaar en met ons. We werden heel hartelijk ontvangen. We mochten ook allemaal onze naam op een muur schrijven, omdat ze vinden dat wij bij hun familie horen. Dat vonden wij een heel mooi gebaar van hen.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Vandaag spraken we met de begeleiders van de nachtopvang op het plein af. We namen de taxi en reden naar het eerste ‘kamp’ van een groep straatjongeren. We moesten met zijn 7 in een taxi voor 5 personen, dus 2 mensen op de bijrijderstoel en 4 op de achterbank. Dit was een bijzondere ervaring, maar het kan hier allemaal. Het kamp lag afgelegen boven op een heuvel. Het zag er onhygiënisch uit doordat er overal afval lag, gedumpt door de politie en er veel straathonden rond liepen. Een straathond had 5 puppies gekregen, dit was heel schattig. Daarnaast liepen er ook kippen rond. De slaapplek van de jongeren was overdekt met een zeil en aan de zijkant hingen fleecedekens en doeken. De jongeren sliepen op vieze matrassen, een matras had een soort frame waardoor het echt leek op een bed, een ander matras lag op banden. Op een andere plek waren ze kip aan het koken, de begeleidster vertelde dat ze goed hun taken verdeelde. De een kookt, de ander wast en de ander slaapt. We zagen ook een paar vissen in een emmer liggen die erg stonken. De jongeren zagen er nog best helder uit en waren aanspreekbaar, dit kwam doordat ze net wakker waren. We hadden ze ook nog mandarijnen gegeven die we eerder op de dag in de winkel hadden gekocht, voor de vitamientjes. Deze groep had een klein begraafplaats voor de leden die overlijden. Dit vonden we een mooi, want als zij dat niet doen dan houdt de gemeente ze voor een lange tijd in een mortoruarium. Als niemand ze dan komt indentificeren worden ze in een gemeenschappelijk graf begraven.

Daarna hebben we een taxi gepakt naar het beginpunt. Vanaf hier liepen we naar een ander groep jongens die daar dichtbij zaten. In deze groep zaten jongens die we gisteravond hadden gezien in de nachtopvang. Normaal zit deze groep op een andere plek, maar ze zijn daar nu aan het bouwen, dus mogen ze er niet meer zitten van de politie. We gaven de jongeren een zak mandarijnen, hiermee waren ze heel blij, want ze begonnen meteen met eten. Terwijl wij daar waren werd er een jongen opgepakt. Achteraf hoorde we dat hij een diefstal had gepleegd en dat hij minimaal 8 uur in de cel moest zitten om te kijken of ze bewijs konden vinden. Een stukje van de groep vandaan zagen we een paar matrassen liggen, hier slapen ze als ze niet naar de nachtopvang gaan.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Een jongen uit deze groep bracht ons ook weer naar een ander kamp. Deze jongen leek de leider te zijn van de groep, hij was ook heel open en vertelde ons veel. De begeleidster vertelde ons ook dat hij een jaar thuis heeft gewoond, maar daarna weer terug de straat is op gegaan, omdat hij zijn vrienden mistte. Toen we bij het andere kamp aankwamen konden we er niet naar toe, omdat het niet veilig was. Hierna hebben we nog even met de begeleiders gesproken. We konden nog wat vragen stellen en zij wilden ook weten van ons wat onze indrukken waren. Als laatst overhandigden we nog 2 EHBO-tassen, hiermee waren ze heel blij, want ze hadden eerst een simpel rugzakje.