Hier zijn we dan weer voor de laatste keer dit jaar als expeditiegroep van 2018-2019. Gisteravond hebben we een gezellige bonte avond gehad. Zo hadden we K3 op bezoek, een typisch Boliviaanse dans en las lamas. Vandaag 25 april is onze laatste dag in Cochabamba. Als afsluiting zijn we naar El Cristo de la Concordia geweest. We genoten van het uitzicht over de stad. Zo hebben we letterlijk en figuurlijk een overzicht van onze reis gekregen. We zagen San Augustin, La Cancha en Kasa Huasa, daarnaast hebben we er heel veel foto’s gemaakt. Hierna zijn we weer terug naar El Jardin gegaan en hebben we boodschappen gedaan voor de afsluitende barbecue van vanavond.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Voor de barbecue hebben we allemaal nog een pitch gehouden. Tijdens deze pitches moesten we vertellen hoe wij het opgehaalde bedrag van de kerstactie wilden verdelen onder de verschillende stichtingen. Hiervan hebben Maartje, Marco en Guido een samenvatting gemaakt. Uiteindelijk is dit de verdeling geworden: voor de school in Kasa Huasa hebben we geld beschikbaar gesteld voor kasten, watertoevoer en het afmaken van het schoolplein. Wij hebben hiervoor gekozen, omdat wij tijdens ons bezoek zagen dat er in de lokalen geen kasten waarin ze boeken kunnen opbergen. Ook was er geen water bij de wc’s en vielen er veel kinderen op het niet afgemaakte deel van het schoolplein. Voor de Comedor hebben we geld beschikbaar gesteld om de hydrocultuur uit te breiden. Zo kan de Comedor hier zelf een beetje geld mee verdienen en kunnen de kinderen gezond eten. Namens Kasa Huasa en de Comedor was Anna aanwezig tijdens de barbecue, zij was erg blij met het geld dat wij beschikbaar hebben gesteld.

Voor Salomon Klein hebben we geld beschikbaar gesteld om bedden en beddengoed te kopen. Tijdens ons bezoek waren we gegrepen door de verschillende verhalen en wilden we Salamon Klein graag helpen. Ze vertelden ons dat ze behoefte hadden aan bedden, dus vandaar onze keuze. Namens Salamon Klein was Remy aanwezig tijdens de barbecue, hij was erg blij met het geld dat wij beschikbaar hebben gesteld.

Voor Punacachi hebben we geld beschikbaar gesteld om kluisjes, banken en tafels te kopen. Hiermee kunnen ze het nieuwe gebouw waar de jongens slapen verder afmaken. Verder hebben we voor Anna, zij werkt namens stichting Atiy in Bolivia, ook geld beschikbaar gesteld, dit kan ze gebruiken in noodsituaties voor extra hulp.

Als laatste hebben we voor de nachtopvang El Techo geld beschikbaar gesteld om pannen, dekens, gordijnen en eten te kopen. Als verrassing hadden we bij de afsluitende barbecue voor El Techo al een fornuis inclusief oven en een koel-vriescombinatie gekocht. De leidster van El Techo die aanwezig was bij de barbecue, was heel erg blij, de tranen sprongen bij haar in de ogen. Wij vonden het mooi om te zien hoe dankbaar ze waren. Voor onszelf was het ook erg bijzonder, omdat wij met onze eigen ogen hebben gezien hoe hard het geld nodig is bij deze stichtingen. Het voelt goed dat ze door middel van ons geld vooruit kunnen. Het was een mooie en gezellige avond!

Het voelt heel gek om morgen weer naar huis te gaan. Deze 2 weken zijn voorbij gevlogen, doordat we zoveel hebben gedaan. We zijn gewend geraakt aan de omgeving, cultuur en natuur hier in Bolivia, waardoor het raar is om weer naar huis te gaan. We zijn erg trots op wat we in deze 2 weken hebben bereikt, zoals het opknappen van het schoolplein van Kasa Huasa. De workshops bij Kasa Huasa waren ook heel leuk om te geven, het was een leerzame dag zowel voor de kinderen als voor onszelf. Het koekjes bakken bij Salamon Klein was ook een groot succes, omdat we bij de kinderen een lach op hun gezicht konden brengen. Van de spelletjesmiddag bij de Comedor hebben we ook genoten. Waar we misschien nog wel het meeste trots op zijn is dat we als groep dit avontuur aan zijn gegaan en dichter tot elkaar zijn gegroeid. We hebben dit met zijn allen gedaan en het resultaat mag er zijn.

Tot slot, het was een mooie, bijzondere, indrukwekkende en gezellige reis. Er zijn veel indrukken op ons afgekomen. We hebben veel emoties gevoeld zoals blijdschap, dankbaarheid en verdriet. We hebben veel ervaringen opgedaan. We beseffen ons nu heel goed dat wij in Nederland heel blij moeten zijn met de omstandigheden waarin we leven, omdat we nu hebben gezien dat het ook echt heel anders kan zijn. Leeftijdsgenoten leven op straat en zijn ernstig verslaafd aan alcohol en drugs. Er zijn ook een hoop weeskinderen, iets waar we in Nederland veel minder mee te maken hebben. Kortom het was een reis om nooit meer te vergeten.

Ciao,

Maureen en Lotte