Dag 3:
In de ochtend zijn we begonnen met het bespreken van de geschiedenis van de Atlantikwall in combinatie met de functie ervan in de Tweede Wereldoorlog. Daarna hebben we de vragen, die de sectie geschiedenis voor ons gemaakt had, doorgenomen en hebben we de Atlantikwall bezocht. We hebben aan de hand van een van de opdrachten in tweetallen een serie van foto’s gemaakt, die voor ons de toenmalige situatie verbeelde. We vonden dit super interessant en leerzaam omdat deze opdracht heel goed aansloot op de verhalen die we tot nu toe hadden gehoord. Daarnaast heeft het ons tot denken gezet nu we het verhaal kenden van de Atlantikwall.

’s Middags zijn we op bezoek geweest bij Guido’s oma. Zij woont dicht bij de Atlantikwall, in een huis die al meer dan 100 jaar geleden was gebouwd. Het was superleuk om te zien hoe blij zij was om ons te ontmoeten. Ze was heel verwelkomend en super gastvrij.

Die avond zijn we naar een kapel gereden waar jongeren uit het AZC samenkomen en waar allerlei leuke activiteiten voor hun worden georganiseerd door IWAK. Voor deze avond hebben wij een activiteit georganiseerd. Hiervoor hebben we eerst de spullen klaargezet en hapjes voorbereid. Toen de jongeren iets later aankwamen, hebben we samen spelletjes gespeeld om de jongeren beter te leren kennen. Daarna hebben we een door ons samengestelde quiz gegeven.

Het moment dat we in de kapel aankwamen, voelden we ons al helemaal thuis. De jongeren en de begeleiders heetten ons heel hartelijk welkom en waren super vriendelijk. Je merkte dat ze heel graag met ons in contact wilden komen. In gesprek met de vrijwilligers van IWAK kregen we dit nog bevestigd. Het was fijn om hier aan te kunnen bijdragen en dat voelden we ook. Hoe mooi was het om te zien hoe fijn het voor hun was om even alle ellende te vergeten en gewoon plezier te maken. Dit was voor ons heel bijzonder. Het is een ervaring die we voor altijd mee zullen nemen. Ook hadden we sjaals meegenomen om warmte te verspreiden aan de mensen uit het AZC. Toen een van de meiden dit hoorden, stelden zij zelf voor om deze in het AZC neer te leggen.

Toen we terugreden kwam bij ons direct de vraag: ‘Waarom hebben we niet zo’n plek in Boxtel waar jongen uit het AZC in contact kunnen komen met Nederlandse jongeren?’