Dag 4: Vandaag moesten we vroeg opstaan, want we werden om half tien verwacht in Den Haag bij het Leger des Heils. Daar aangekomen werden we als eerst naar de creatieve recreatieruimte begeleid waar we wat te drinken kregen. Twee begeleiders legden ons uit wat het Leger des Heils inhoudt en hoe ze daar te werk gaan. Twee bewoners kwamen langs om een kopje koffie te halen en vervolgens vertelden ze hoe ze bij het Leger des Heils terecht waren gekomen.

We vonden het moeilijk om een gesprek met hen te beginnen, omdat we het gevoel hadden dat ze niet echt een gesprek met ons wilden voeren. Een man die volgens de leidinggevende erg stil was, werd na een vraag van ons toch erg enthousiast en hij begon te vertellen over zijn thuisland Somalië. Hierna kregen we een gastles waar Frank (een medewerker) meer informatie gaf over zijn rol in het Leger des Heils. Kees (een bewoner) vertelde ons hoe hij bij deze organisatie terecht kwam; hij werd op jonge leeftijd uit huis geplaatst waarna hij in verschillende internaten verbleef. Uiteindelijk kon hij thuis zijn plek niet vinden waardoor hij rond zijn 19e op straat belandde in Amsterdam waar hij verslaafd raakte. Gelukkig kon hij al vrij vroeg terecht bij het Leger des Heils. Acht jaar geleden kwam hij vanuit Amsterdam naar Den Haag waar zijn plek vond. Zijn verhaal was erg interessant, we kregen het besef dat iedereen door een ongelukkige situatie dakloos kan worden. Dat overviel ons erg en daarom vonden we het lastig om vragen te stellen. Frank kwam vervolgens met drie stellingen:

  • Eens verslaafd, altijd verslaafd
  • Verslaafden kan je helpen door een harde aanpak
  • Boetes uitschrijven aan mensen die op straat leven heeft geen zin

Deze stellingen hielpen ons om het gesprek met elkaar, Kees en de begeleiders aan te gaan. Dit gesprek bracht veel verschillende meningen aan bod wat hielp om de situatie van meerdere kanten te bekijken. Toen bleek ook meteen hoe ingewikkeld de begeleiding en woonsituatie van de bewoners kan zijn.

Hierna gingen we lunch maken voor de dertig bewoners en onszelf, die we daarna met zijn allen gingen rondbrengen bij de kamers van de bewoners. We vonden het heel interessant om het verschil in mensen en hun kamers te zien, omdat je dan al snel een beeld kreeg van iemands persoonlijkheid. Alle kamers waren erg verschillend. Sommige kamers waren niet zoals onze normen en waarden, maar gezien de achtergrond van die mensen is het ook wel begrijpelijk. Er was een kunstenaar die zijn bijzondere schilderijen liet zien en een man die vier op een rij speelde met Valery. Deze mensen zijn zelf naar het Leger des Heils gekomen en leven nu onder begeleiding door bijvoorbeeld psychische problemen.

Het was een hele indrukwekkende en leerzame ochtend en we hebben nu een goed beeld gekregen van wat het Leger des Heils doet. In plaats van een plek waar mensen heen kunnen om te eten is het deze locatie een woongroep met heel veel verschillende achtergronden en verhalen.

We hebben nog meer bewondering gekregen voor het werk dat de begeleiders doen!
Mare en Valery