Groene vingers

Hola amigos y amigas, 

Na een heerlijk ontbijtje (die niet bij veel mensen goed viel, door de buikproblemen hier in El Jardin) bracht de bus van Anna ons weer naar ons 2^e huis: Kasa Huasa. De kinderen hebben de afgelopen dagen hard gewerkt aan de schooltuin, dus toen wij aankwamen was het al een stuk verder dan hoe wij het hadden achtergelaten. 

Toen we wilde beginnen kwamen de kinderen ons weer vol plezier helpen. Vandaag moesten we de groenten gaan planten. We hadden onder andere bosui, spinazie, sla, broccoli en bieten mee. De directeur begon ons vol enthousiasme ook te helpen. De kinderen waren bezig met de stenen rondom de planten te schilderen met de verf die we nog over hadden van de lokalen. Ook kregen we de vraag om de stenen rondom de groentes te verstevigen en een gaas om de tuin te plaatsen, zo kunnen de zwerfhonden niet bij het eten. De kinderen vonden ons na een week nog steeds interessant, want verschillenden bleven onze handtekeningen vragen.  

Na een hele ochtend in de zon te hebben gewerkt waren we blij dat we konden gaan lunchen. We reden naar de Comedor waar verschillende kinderen onze namen nog kenden. Dit vonden we erg leuk en hierdoor konden we onze gesprekken met hen vervolgen. Na een heerlijke macaroni gingen sommige van ons voetballen in de tuin van de Comedor; Bolivia versus Nederland. Het werd voor ons een dikke nederlaag; 8-2. Begrijpelijk we zijn deze hitte niet gewend, of ze waren gewoon beter. Waarschijnlijk het tweede.  

Na de lunch gingen we snel door om een buitenlokaal te bouwen ergens in een buitenwijk van Cochabamba. De reis hiernaartoe was iets anders dan verwacht. GoogleMaps leidde ons door enge, brokkelige weggetjes. Dit was wat spannend, maar na een ommetje arriveerde we op locatie. Hier werden we ontvangen door Arnold, een Nederlandse man die we leerden kennen bij de Nederlandse school afgelopen week. Hij doet vrijwilligerswerk en heeft een organisatie waarmee hij schooltuinen aanlegt. Er werd ons gevraagd tafels te schilderen en bankjes te bouwen. De tafels moesten paddenstoelen worden en de banken kregen bloemetjes en bijtjes. Sommige van ons waren bezig met een schaakbord, want schaken is in Bolivia een verplicht vak. Het werken was leuk want we hadden een lekker muziekje en zaten in de schaduw. Na 3 uur hadden we 3 tafels en 4 banken in vrolijke kleurtjes die naast de moestuin kwamen te staan. We zijn heel erg benieuwd naar de reactie van de schoolkinderen omdat we hoorden dat ze erg uitkeken naar onze hulp in de tuin.  

Toen we thuiskwamen werden we verrast door ons Maartje die al aan het kokkerellen was. Een halfuurtje later konden we onze maagjes vullen. Morgen gaan we naar Ramadas, een internaat in de bergen. Daar blijven we een nachtje slapen dus er is een kans dat er morgen geen blog online komt (we missen jullie nu al). Tot de volgende! See you later alligator.  

Julia van de Venne en Mare de Greef